"Dood in de lente",door Magdalen Nabb.

`De kamer had geen ramen. Waarschijnlijk was hij ooit als stal gebruikt. Het was er zo donker, dat Bacci eerst geen hand voor ogen kon zien, hoewel hij zich bewust was van het gefluister van de anderen, van de hete adem vann de opgewonden honden. Heel geleidelijk kon hij eerst het wit van hun ogen onderscheiden, toen de bleke gezichten van de mannen en tenslotte het silhoouet van de inspecteur aan de andere kant van de kamer. Bacci drong langs de anderen naar hem toe. De inspecteur stond stil en keek naar een met bloed doorweekt matras en een zware ketting die aan de spiraal bengelde....'

Return to the "fun books" archive

Return to the "strong women" archive

Return to the book archive

Return to my homepage


Updated 26-november-2003, Mirna